|
Στίχοι: Ελένη Αρτεμίου - Φωτειάδου
Μουσική: Αμελοποίητα
κλείνομαι όλο και πιο μακριά απ’ την ανατροπή
είμαι παιδί
ο πατέρας έχει ακόμα το Ford Cortina
και ξαφνικά πέφτω σαν μετεωρίτης στο παρόν
μια ενήλικη κουκκίδα
μεταμόρφωση μάγισσας νύχτας
χωράω παντού
και στον πιο ανεπαίσθητο φόβο
την ώρα που περνάει η μαύρη λιμουζίνα
με τα αδιάφανα τζάμια
τα διαφανή σώματα
τόσο όσο να αποκαλύπτεται
η δυσλειτουργία της καρδιάς
προλαβαίνω
να κλειδωθώ στο Ford Cortina
μην είναι πάλι εισβολή;
και μήπως καίγονται ξανά οι πορτοκαλιές
που έχτιζαν ευωδιαστά
τα τείχη γύρω από το σπίτι μας;
ρωτάει το εκκρεμές στα μάτια
καθώς πηγαινοέρχεται
ανάμεσα σε χρόνια και στιγμή
πες μου πως είναι οι γελοίες φοβίες ενός ενήλικα
πατέρα
κι υπόσχομαι να συνεχίσω να γερνάω αξιοπρεπώς
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Δημοφιλία: - Αναγνώσεις: 5 Σχόλια: 0 Αφιερώσεις: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|