Μέσ’ από τα δέντρα
πέφτει η μέρα και σκορπάει
πάνω στις σκεπές
χίλιες προσευχές

Μ’ όνειρα που τρέμουν
μυστικά το σώμα δένουν
λάμπες μου τρελές
καίγονται οι καρδιές

Μοναχή με βρίσκει η νύχτα

Παραμιλητό μου
μια φωνή με παρασέρνει
Μεσ’ τον πυρετό μου
και στα μέρη σου με φέρνει
Παραμιλητό μου
πιο σκληρό κι από τα ξένα
Ξέρω πια καλά
συ δεν είσαι για κανέναν

Τι `ναι αυτά που τώρα
σαν τη μυγδαλιά μ’ ανθίζει
και σαν τον χιονιά
τα κλαδιά μου τα τσακίζει

Όσα μου `χει δώσει
όλα μ’ έχουνε προδώσει
Λάμπες μου τρελές
καίγονται οι καρδιές

Μοναχή με βρίσκει η νύχτα!

Παραμιλητό μου,
μια φωνή με παρασέρνει,
Μεσ’ τον πυρετό μου
και στα μέρη σου με φέρνει.
Παραμιλητό μου
πιό σκληρό κι από τα ξένα,
Ξέρω πια καλά
συ δεν είσαι για κανέναν!