Στην καρδιά του σύμπαντος
συναντάς τα βλέμματα των σκοτωμένων.
«Δεν πρόλαβες να επαναστατήσεις,
σ’ έπνιξε το λίπος των καιρών»,
φώναξε ένας.
Μαύρο πάνω σε μαύρο.
Παίρνεις βαθιές ανάσες στο χάος,
καμιά πατρίδα
δεν περιμένει κανέναν.
Πολίτης ενός τίποτα
παραμένεις ζωντανός,
φιγούρα σιωπής με ουλές
επειδή ο θάνατος
συστήνεται επισήμως.