Θα ’ρθει μια μέρα
να βρει το δίκιο του ο έρωτας.
Θα κάτσουνε στο ίδιο το τραπέζι
Αβραάμ και Αγαμέμνονας,
Φραγκογιαννού και Μήδεια
να βάλουν κάτω τα θανατικά τους.
Εμείς, αθώοι, θα λαλήσουνε.
Ένας Θεός μάς στέρησε το έγκλημα.
Η Μήδεια θα κάνει νεύμα
στη Φραγκογιαννού.
Εμείς για πάντα ένοχες
θα κράξουνε
μέχρις αθώωσης του φύλου.
Ένας Θεός μάς στέρησε τον έρωτα.