Τρελή με φωνάζουν,
εκείνοι που με ξέρουν,
ψυχή που δεν βρήκε στεριά.

Τρελή στο μυαλό και στο βλέμμα,
που διαφέρουν,
κορμί που δεν πιάνει σκουριά.

Ψυχή μου πολέμα,
να γίνουμε ένα,
η αμαρτία είναι φως.

Αν νιώσεις το αίμα,
και φτάσει στο τέρμα,
δικός σου γίνομαι θεός.

Φωτιά που με καις με μανία,
όταν φεύγεις,
καρδιά τι τραβάς μην το πεις.

Φωτιά είσαι και τυραννία,
όταν σ’ έχω,
ξανά χτύπα όσο μπορείς.