Κυοφορείς την αλήθεια μιας ψυχής
που έμελλε να γίνει ουρανός και μελάνι
μες στους αλύτρωτους χρόνους.
Κυοφορείς την αθάνατη ελπίδα
των άχρωμων στιγμών
μιας ζωής με όλα τα στερητικά της
αλύτρωτης
αβέβαιης
άγνωστης
μα κυρίως αληθινής.
Το ψέμα άλλωστε ήταν μονάχα
θέμα επιβίωσης…
Λίγο σαν το χειροκρότημα
σύντομο
στιγμιαίο
και μονίμως παρελθοντικό.
Ένα μικρό θανατικό, η σιωπή που μένει
και οι ζωές ακολουθούν,
πιστές στις σκιές τους.