Είδα την άδεια μου ζωή
πικρά να μου γελά, κρυφά να μου μιλά
για όλα εκείνα που έχασα,
για αγάπες που δεν ξέχασα.

Μα εδώ μένω και περιμένω
στο φως της μέρας άλλος αέρας
να ‘ρθει και να με βρει
κι απ’ το σκοτάδι πνοή και χάδι να ‘ρθει.

Είδα την άδεια μου ψυχή
γυναίκα να γυρνά, ντυμένη στα ακριβά,
να ταξιδεύει στην σιωπή
και να αγκαλιάζει την βροχή

Μα εδώ μένω και περιμένω
στο φως της μέρας άλλος αέρας
να ‘ρθει και να με βρει
κι απ’ το σκοτάδι πνοή και χάδι να ‘ρθει.