Κι αν έτρεξα να φτάσω σε εκείνα όλα τα μέρη
που η ζωή μου κράτησε τις γρίλιες της κλειστές,
στο πανικό της λογικής που μου ‘στηνε καρτέρι
έκρυβα τις αγάπες μου και μέθαγα απ’ αυτές.

Θάλασσες σιωπές με ταξιδεύουν,
πανιά γίναν οι έρωτες,
θάλασσες σιωπές, κρυμμένες μου χαρές,
θάλασσες σιωπές.

Κι αν έτρεξα να φτάσω στης λησμονιάς τα μέρη
και στο χαμένο μου καιρό που πίσω δεν γυρνά,
παλιό σκαρί η σκέψη μου κρύβεται από τα αγέρι
και στο καιρό ανάποδα ξεσέρνει στα ρηχά.

Θάλασσες σιωπές με ταξιδεύουν,
πανιά γίναν οι έρωτες,
θάλασσες σιωπές, κρυμμένες μου χαρές,
θάλασσες σιωπές.