Έχω ένα παλιό μπουζούκι, ένα τέλειο καβούκι
που σε αυτό και πάλι απόψε θα κρυφτώ.

Σ’ ένα τέλι του γλιστράω και μονάχος μου σφυράω
ένα μελαγχολικό σκοπό.

Τι κι αν έρθει καταιγίδα, έχω σκάφος έχω ελπίδα
που με παίρνει πάλι μέσα στα βαθιά.

Όπου θέλει ας με πάει στ΄ άγνωστο η καρδιά τραβάει
που ‘χει μάθει να αρμενίζει στα ανοιχτά.