Πες μου λόγια, πες μου,
τον μυστικό τον δρόμο βρες μου
να περπατήσουμε μαζί
σε μια ατέλειωτη σιωπή,
η αγάπη θέλει πέλαγα
μου το ‘λεγες και γέλαγα.

Κρατώ βαθειά μου μια φωτιά
που ανάβει και δεν σβήνει,
γίνεται πέτρα η καρδιά σε τούτο το καμίνι
και ο έρωτας βγάζει φτερά και μοναχό μ’ αφήνει.

Πες μου λόγια, πες μου,
να αγγίξεις θέλω τις στιγμές μου,
έχω την πόρτα μου ανοιχτή
μα από πίσω έχω κρυφτεί
σταγόνα είναι και χάνεται
πουλί είναι και δεν πιάνεται.

Κρατώ βαθειά μου μια φωτιά
που ανάβει και δεν σβήνει,
γίνεται πέτρα η καρδιά σε τούτο το καμίνι
και ο έρωτας βγάζει φτερά και μοναχό μ’ αφήνει.