Όσα ήξερα πια τα ξέμαθα,
είμαι απ’ την αρχή μια ξαφνική, άλλη εκδοχή.
Οι αλήθειες μου γίναν ψέματα,
τώρα μες στη σιωπή ξάφνου αντηχεί μια μουσική.

Κι αν δεν είναι αυτή η ανατροπή,
φτάνει να ‘μαστε μαζί κι όπου μας πάει,
όσο μας πάει, όλοι οι δρόμοι ανοιχτοί.

Όσο μας βγει κι αν δε μας βγει,
δεν αλλάζω ούτε στιγμή.
Αν είσαι εσύ τότε κι εγώ στο λέω,
θα ‘μαι εγώ για σένα, πάντα εδώ.

Όσα απέκτησα πίσω τ’ άφησα,
κάνω χώρο για μας, πες το αν τολμάς,
αν μ’ αγαπάς.

Κι αν δεν είναι αυτή η ανατροπή,
φτάνει να ‘μαστε μαζί κι όπου μας πάει,
όσο μας πάει, όλοι οι δρόμοι ανοιχτοί.

Όσο μας βγει κι αν δε μας βγει,
δεν αλλάζω ούτε στιγμή,
Αν είσαι εσύ τότε κι εγώ,
στο λέω, θα ‘μαι εδώ για σένα.