Πλέκοντας στεφάνι μέσα βρήκα
στα ρόδα μέσα τον Έρωτα

και από τα φτερά τον έπιασα
και στο κρασί τον βούτηξα

στο γλυκό κρασί τον βούτηξα
και το κρασί το ρούφηξα

μα τα φτερά μέσα στο κορμί
μ' αναστατώνουνε την ψυχή.

Πλούτη, δόξα εγώ δε διάλεξα
ρόδα σε στέφανα έπλεξα

βρέχω τα μαλλιά μ’ αρώματα
των λουλουδιών τα χρώματα.

Όσο είσαι καλά όλα χόρτασε
πιες και το Βάκχο γιόρτασε.

Ζήσε το σήμερα στη ζωή
αύριο ποιος ξέρει τι θα μας βρει.