Ξέρω έναν ψαρά, ξέρω έναν ψαρά
που ποτέ δε βγήκε στα βαθιά νερά
είχε μια φορά, είχε μια φορά
μια μεγάλη αγάπη, μια κρυφή χαρά

Και την άρπαξε το κύμα
κρίμα την αγάπη, κρίμα
κρίμα τον ψαρά, κρίμα τον ψαρά

Κι απ' τη συμφορά, κι απ' τη συμφορά
χρόνια τώρα μένει στα ρηχά νερά
και παραμιλά και παραμιλά
κι από τον καημό του κλαίει και γελά

Και την άρπαξε το κύμα
κρίμα την αγάπη, κρίμα
κρίμα τον ψαρά, κρίμα τον ψαρά