Κάπου αλλού την καρδιά σου χαρίζεις
και σε μένα άλλο πια δεν γυρίζεις,
με κυκλώνουν αόριστες μνήμες
κι έτσι βγαίνουν αλήθεια οι φήμες.

Μια κουβέντα που σβήνει στη σκόνη
κι αγάπη η δική σου τελειώνει,
μια κουβέντα που σπάει σαν γυαλί
κι ας μην έχει το αντίο φιλί.
Μια κουβέντα.

Ποιος στ’ αλήθεια κρατάει την καρδιά σου,
ποια συνήθεια μ’ αφήνει μακριά σου,
ξεχασμένες παλιές συναντήσεις
κι ένα μήνυμα χωρίς απαντήσεις.

Μια κουβέντα που σβήνει στη σκόνη
κι αγάπη η δική σου τελειώνει,
μια κουβέντα που σπάει σαν γυαλί
κι ας μην έχει το αντίο φιλί.
Μια κουβέντα.