Έχω έναν άνθρωπο να μ’ αγαπάει
κι ακόμα ένα να με βασανίζει,
διπλό παράπονο που με πονάει
και τη ζωή μου κρυφά ραγίζει.

Έχω δύο έρωτες κι όλα τα σβήνω
Τι κι αν με πλήγωσαν δεν τους αφήνω.

Πολλές φορές ευχήθηκα
οι δυο να γίνουν ένα,
απ’ τ’ όνειρο κρατήθηκα
και από τα περασμένα,
απ’ τ’ όνειρο κρατήθηκα
το τέλος δεν φοβήθηκα.

Στις δυο αγάπες μου για πάντα κλείνω
κι όσα με πόνεσαν τα καταστρέφω,
όμως ακόμα κι αν τις αφήνω
βρίσκω τον δρόμο τους και επιστρέφω.

Γι’ αυτούς τους έρωτες τα πάντα δίνω
και ας με πλήγωσαν δεν τους αφήνω.

Πολλές φορές ευχήθηκα
οι δυο να γίνουν μια,
απ’ τ’ όνειρο κρατήθηκα
και μια συνωνυμία,
απ’ τ’ όνειρο κρατήθηκα
το τέλος δεν φοβήθηκα.