Ξέρω τι σκέφτεσαι,
ξέρω που πνίγεται η σιωπή σου,
στα πιο φριχτά σου μυστικά.

Θαμμένα όνειρα,
σπασμένα δάκρυα στη φωνή σου,
χαμένα χρόνια εφηβικά.

Θα ‘ρθω να σε βρω,
πάντα θα ‘μαι ο άνθρωπος σου.
Όλα είμαι εγώ,
έρωτας και θάνατος σου.

Θέλω να κοπώ,
να κομματιαστώ μαζί σου.
Θα ‘ρθω να σε βρω,
να ‘μαι εγώ η φυλακή σου.

Ξέρω τι σκέφτεσαι,
βλέπω την σκοτεινή ψυχή σου,
μαύρο μελάνι ότι ακουμπάς.

Ωραίο τίποτα,
γεμάτη αγκάθια η καρδιά σου,
ματώνεις ότι αγαπάς.