Μην μου μιλάς
σαν το ξερόφυλλο στους ανέμους με πετάς
φεύγεις και απρόσεκτα στον δρόμο τα πατάς
τα όνειρά μας, των φιλιών τα ντοκουμέντα.

Μην μου μιλάς
οι αναμνήσεις μας θα κρίνουν το μετά
οι εξηγήσεις σου φορτία περιττά
στα λόγια μείναμε γι' αυτό μην λες κουβέντα.

Στα λόγια μείναμε, τους όρκους έκαψες
ήτανε ψέμα ο παράδεισος που έταξες.
Στα λόγια μείναμε και στο κρεβάτι μου
αστέρι ήσουν που καρφώθηκε στην πλάτη μου.

Στα λόγια μείναμε, τους όρκους έκαψες
ήτανε ψέμα ο παράδεισος που έταξες.
Στα λόγια μείναμε και στο κρεβάτι μου
αστέρι ήσουν που καρφώθηκε στην πλάτη μου,
στα λόγια μείναμε τα τόσα σ' αγαπώ
γραμμένα στο νερό.

Μην μου μιλάς
ήμουν λιμάνι σου και πλοίο με πανιά
μα το για πάντα το δεμένο με σχοινιά
εσύ στον κάβο της καρδιά σου το ξεδένεις.

Μην μου μιλάς
ψάχνω τα βήματα στις λύπης τον χορό
και έτσι απότομα που λες αποχωρώ
η στάχτη γίνομαι μιας λέξης αναμμένης.

Στα λόγια μείναμε, τους όρκους έκαψες
ήτανε ψέμα ο παράδεισος που έταξες.
Στα λόγια μείναμε και στο κρεβάτι μου
αστέρι ήσουν που καρφώθηκε στην πλάτη μου.

Στα λόγια μείναμε, τους όρκους έκαψες
ήτανε ψέμα ο παράδεισος που έταξες.
Στα λόγια μείναμε και στο κρεβάτι μου
αστέρι ήσουν που καρφώθηκε στην πλάτη μου,
στα λόγια μείναμε τα τόσα σ' αγαπώ
γραμμένα στο νερό.