Ποτήρια άδεια οι φίλοι μου
τα ουζερί έχουν κλείσει
και είσαι εσύ στα χείλη μου
τσιγάρο που έχει σβήσει.

Τριγύρω μάτια παγερά
σπαθιά των σαμουράι
καινούργια ρούχα βροχερά
που πήρε, ας φοράει.

Τις νύχτες που μ' αγκάλιαζες
τις τρώει το σαράκι
κι εσύ που ήσουν φάρμακο
έγινες το φαρμάκι.

Πλατείες άδειες, ξάγρυπνες
με φώτα που σκορπάνε
σαν τις καρδιές τις γυάλινες
που μ' ένα δάκρυ σπάνε.

Φωτογραφία Πειραιά
εσύ 'σαι πρώτο πλάνο
σε βλέπω σπάνια κι αραιά
μα σταθερά σε χάνω.

Τις νύχτες που μ' αγκάλιαζες
τις τρώει το σαράκι
κι εσύ που ήσουν φάρμακο
έγινες το φαρμάκι.