Που είσαι τώρα φως μου
ήτανε γραμμένο
να 'μαι εδώ για πάντα
να σε περιμένω.

Όσο κι αν κρατήσει
να μην το ξεχάσεις,
όταν φτάσεις πάρε,
πάρε όταν φτάσεις.

Θα το γράψει ο τοίχος,
θα το γράψει ο βράχος
πως δεν ήταν μόνο
ενός ανθρώπου λάθος.

Θα το πει η σημύδα,
θα το πει κι ο κέδρος
πως εδώ σκοτώνει
όπου βρει το κέρδος.

Θα το πει η λεβάντα,
θα το πει η μυρσίνη
πως κυλάει στα μάτια
η δικαιοσύνη.

Μάτια του παιδιού μου
που δεν θα φιλήσω
δεν υπάρχει τρόπος πια
να σταματήσω.

Μέχρι να 'ρθει ο πήχης
και το χαλινάρι,
μέχρι να 'ρθει η Νέμεσις
και να τους πάρει.

Αν δεν βρω το τέρμα
δεν θα ησυχάσω,
δεν θα σταματήσω,
δεν θα ξαποστάσω.

Δεν θα κάνω πίσω
και δεν θα ξεχάσω,
θα σε πάρω εγώ
παιδάκι μου όταν φτάσω.