Οδηγάω μεσάνυχτα λιώμα,
μια ανάσα πριν πέσω σε κώμα
δεν μπορώ να ξεχάσω όσο κι αν έχω πιεί.
Με τραβάν σαν μαγνήτες τα χείλη σου,
φεύγεις πάντα μα βρίσω τα ίχνη σου
να σε ψάχνω τις νύχτες είναι πια εμμονή.

Χάνω τον έλεγχο, τον εαυτό μου,
παίζει παράξενα παιχνίδια το μυαλό μου.
Χάνω τον έλεγχο κι οι ισορροπίες
μαζί σου χάνονται, γίνομαι χάλια στις ευθείες.

Οδηγάω με γκάζι στο τέρμα,
όλοι οι δρόμοι με βγάζουν σε σένα,
δεν μπορώ να πιστέψω πως πάλι μεθώ.
Και φοβάμαι πιο κάτω δεν πάει,
η αλήθεια το ξέρω πονάει
να σε ψάχνω τις νύχτες είναι πια καθεστώς.

Χάνω τον έλεγχο, τον εαυτό μου,
παίζει παράξενα παιχνίδια το μυαλό μου.
Χάνω τον έλεγχο κι οι ισορροπίες
μαζί σου χάνονται, γίνομαι χάλια στις ευθείες.