Κυλούν τα σύννεφα μαυροντυμένα
κι εγώ με βήμα αργό, βαρύ
βαθιά στα στήθια μου κρύβω τον πόνο
σκληρό το χτύπημα που μ' έχει βρει

Τέτοια μέρα, τέτοια ώρα
ο χωρισμός ήρθε σαν μπόρα

Με πνίγει η λύπη για μια αγάπη
τον στεναγμό μου δεν συγκρατώ
σε συλλογιέμαι και τυραννιέμαι
κλαίει η καρδιά μου και περπατώ

Τέτοια μέρα, τέτοια ώρα
ο χωρισμός ήρθε σαν μπόρα

Κανένας τόπος δεν με χωράει
είναι η ψυχή μου πολύ βαριά
νιώθω στο στήθος την αγωνία
κι έχω μια πέτρα μες την καρδιά

Τέτοια μέρα, τέτοια ώρα
ο χωρισμός ήρθε σαν μπόρα