Κάποια κατάρα μ' έριξε
σε μαύρο μονοπάτι
και η ζωή μου είναι πια
με φαρμάκια και πίκρες γεμάτη

Γύρνα σου λέω με στεναγμό
με φέρνει ο πόνος προς τον γκρεμό

Με δέρνουν τόσα κύματα
με δέρνουν τόσες μπόρες
κι απ' τη μεγάλη απελπισιά
μες το κλάμα περνάω τις ώρες

Γύρνα σου λέω με στεναγμό
με φέρνει ο πόνος προς τον γκρεμό

Στα μάτια και στο πρόσωπο
αυλάκι είναι το δάκρυ
στον δρόμο αυτόν που περπατώ
ούτε ξέρω που βγαίνει η άκρη

Γύρνα σου λέω με στεναγμό
με φέρνει ο πόνος προς τον γκρεμό