Απλώθηκε σιγά το δειλινό
ο ήλιος τώρα χάνεται κι η μέρα αυτή θα σβήσει
στο πείσμα μου με κλάματα
αν έσκισα τα γράμματα
δεν σ' έχω λησμονήσει

Στο τραπέζι λίγα γράμματα σκισμένα
αναμνήσεις και για σένα και για μένα
αναμνήσεις και για σένα και για μένα
στο τραπέζι λίγα γράμματα σκισμένα

Κάτι παλιά ενθύμια κοιτώ
τα δάκρυα στα μάτια μου σταλαγματιές κυλούνε
τη λύπη νιώθω γύρω μου
γιατί όλα τριγύρω μου
για σένα μου μιλούνε

Στο τραπέζι λίγα γράμματα σκισμένα
αναμνήσεις και για σένα και για μένα
αναμνήσεις και για μένα και για σένα
στο τραπέζι λίγα γράμματα σκισμένα