Ντυμένος στα παστέλ με δυο ωραία μάτια
και βλέμμα πειστικό ακαταμάχητου εραστή
ανυποψίαστος περνάς μέσα απ' του κόσμου τα κομμάτια
σ' όποια αγκαλιά πλαγιάζεις την αφήνεις αδειανή

Μοιάζεις σαν να 'σαι μέσα σ' όλα
όμως απ' έξω περπατάς
η τακτική του λίγο απ' όλα
δεν σ' έχει βγάλει πουθενά

Το παίζεις εραστής με στυλ κι ευαισθησία
η Αθήνα λες στα πόδια σου κι εσύ χτυπάς ρεκόρ
μα κάποτε έχει στα κρυφά και μοιάζει μ' ασφυξία
στα σκονισμένα και στενά του ρόλου σου ντεκόρ

Είσαι εκεί γύρω στα σαράντα
και σ' έχει πιάσει πανικός
ο χρόνος φίλε όμως πάντα
βλέπεις κερδίζεται αλλιώς

Για λίγο τώρα εδώ σκύβω να βρω που μπάζει
να δω της πανοπλίας σου το άθραυστο υλικό
βουλιάζεις όμως χάνεσαι στο πλήθος που σου μοιάζει
η ώρα πήγε δώδεκα κι εγώ σε χαιρετώ

Σου 'φτιαξα κι ένα τραγουδάκι
και λέω σου πρέπει το ταγκό
εβίβα για το ποτηράκι
που μια βραδιά ήπιαμε οι δυο