Μάζεψα τα φύλλα της ζωής μου
και κλείδωσα τα κρύα πρωινά
κράτησα του έρωτα τη δίψα
να γίνουν πάλι όλα φωτεινά

Να μη χαθούμε
να θυμάσαι να υπάρχεις
όπως ήσουν μέχρι χθες
Να μη χαθούμε
να θυμάσαι να υπάρχεις
κι αν τις νύχτες σου θα καις

Μάζεψα τα φύλλα της ζωής μου
Κι οι ήρωες μου έχουν κουραστεί
ξερίζωσα μια πέτρα απ’ τα όνειρά μου
αυτά που μοιραστήκαμε μαζί

Να μη χαθούμε
να θυμάσαι να υπάρχεις
όπως ήσουν μέχρι χθες
Να μη χαθούμε
να θυμάσαι να υπάρχεις
κι αν τις νύχτες σου θα καις