Ποτέ μου δεν αγόρασα μπεστ σέλλερ,
λουλούδι πλαστικό, ποδήλατο κλεμμένο…
Είναι κι αυτή μια στάση
μια ποιητική του ελάχιστου⸱
ένα παράθυρο κενό το μέλλον ν’ αγναντεύεις
ένα κλειστό περίπτερο και γύρω περιστέρια
ένα χωνάκι παγωτό στο δρόμο πεταμένο
μια γεύση αμύγδαλου ή ροδάκινου
ένας καβγάς βουβός με τ’ άγραφο χαρτί, τα δέντρα, τ’ άνθη,
όλο το σύμπαν…
Ναι! Το ποίημα είναι μικρό και στρογγυλό⸱
το ποίημα είναι μια κάτασπρη ασπιρίνη.