Πέτρα σε πέτρα περπατώ
σιγά σιγά ανεβαίνω
και έχω μες στα στήθια μου
τον πόνο μου κρυμμένο

Θ' ανεβώ ψηλά στον βράχο
σ' έρημη ακρογιαλιά
και θα κλάψω όπως κλαίνε
τα θαλασσινά πουλιά

Η δική σου απελπισιά
γκρεμίζει τη ζωή μου
τα λόγια πνίγει ο στεναγμός
και την αναπνοή μου

Θ' ανεβώ ψηλά στον βράχο
σ' έρημη ακρογιαλιά
και θα κλάψω όπως κλαίνε
τα θαλασσινά πουλιά

Πέτρα σε πέτρα περπατώ
με την καρδιά κομμάτια
και σύννεφα από δάκρυα
μου σκέπασαν τα μάτια

Θ' ανεβώ ψηλά στον βράχο
σ' έρημη ακρογιαλιά
και θα κλάψω όπως κλαίνε
τα θαλασσινά πουλιά