Γιατί να βασανίζομαι
κι άδικα να πονάω
αφού δεν είσαι ο άνθρωπος
που πρέπει ν' αγαπάω

Είσαι πλασμένος μ' ελαττώματα και πάθη
κι είναι γεμάτη η ζωή σου από λάθη

Τι προκοπή να κάνουμε εμείς οι δυο μαζί
αφού ο καθένας με δικό του τρόπο ζει

Γιατί να μην μπορώ κι εγώ
σαν άνθρωπος να ζήσω
γιατί το κάθε βήμα μου
με δάκρυ το ποτίζω

Κι όλο χαλάω την καρδιά μου να σε φτιάξω
αφού δεν πρόκειται εσένα να σ' αλλάξω

Τι προκοπή να κάνουμε εμείς οι δυο μαζί
αφού ο καθένας με δικό του τρόπο ζει