Αυτά τα μάτια της σιωπής
μη μου ζητάς να τα διαβάζω,
σβήνω το φως και τα σκεπάζω
και όσα πρόλαβες να πεις
ραγισματιά σε αρχαίο βάζο.

Εσύ βυθίζεσαι σιγά
σε ένα σκοτάδι λερωμένο,
εγώ σε μέλλον ραγισμένο
και γράφω μέσα μου αργά
ένα σενάριο τελειωμένο.

Στο λέω πάλι δεν γυρνώ
σε δρόμους που ‘χεις αμαρτήσει,
ποιος έχει δύναμη ν’ αρχίσει
απότομα μηδέν κι απ' το πονώ
άλλη ζωή ξανά ν’ ανθίσει.

Εσύ βυθίζεσαι σιγά
σε ένα σκοτάδι λερωμένο,
εγώ σε μέλλον ραγισμένο
και γράφω μέσα μου αργά
ένα σενάριο τελειωμένο.