Ήρθαν στον ύπνο μου κι απόψε τσιγγάνοι
κι όλη τη νύχτα τραγουδούσαν με βιολιά,
όπως το φιλμ με το Μαρτσέλλο Μαστρογιάνι
που στο Λητώ είδαμε κάποτε αγκαλιά.

Λέγαν τραγούδια για μαύρα μάτια,
πίνανε βότκα ξανά και ξανά
κι εσύ χανόσουνα μες του μυαλού μου
τα μονοπάτια τα σκοτεινά.

Μαύρα μάτια σαν τη νύχτα
που σκεπάζει τα βουνά,
μαύρα μάτια σαν την πίκρα
που δεν θα σε δω ξανά.

Χάθηκα πάλι στων ονείρων τη μαγεία
όμως το ξέρω δεν υπάρχει γιατρειά,
γιατί είναι ύπουλος εχθρός η νοσταλγία
κι αναστατώνει κάθε τόσο την καρδιά.

Κι οι τσιγγάνοι για μαύρα μάτια
θα τραγουδάνε ξανά και ξανά
κι εσύ θα χάνεσαι μες του μυαλού μου
τα μονοπάτια τα σκοτεινά.

Μαύρα μάτια σαν τη νύχτα
που σκεπάζει τα βουνά,
μαύρα μάτια σαν την πίκρα
που δεν θα σε δω ξανά.