Πριν καλά καλά αφήσεις τα βιβλία
της ζωής πριν μάθεις τις κακοτοπιές
άρχισες πιοτό, τσιγάρο
κι απ' τον πρώτο κιόλας γύρο
ξημερώνεις στων αντρών τις αγκαλιές

Πότε πρόλαβες να κάνεις τόσα λάθη
και στα νιάτα σου να ρίξεις κουρνιαχτό
πότε κιόλας γίναν φίλοι σου τα πάθη
αφού μέχρι πέρσι έπαιζες κρυφτό

Πως υπάρχεις πρέπει τώρα να ξεχάσω
την κατάντια σου να μη θυμάμαι πια
να μη ζεις μες στο μυαλό μου
μοναχά στο όνειρό μου
όπως ήσουν με κορδέλα και ποδιά

Πότε πρόλαβες να κάνεις τόσα λάθη
και στα νιάτα σου να ρίξεις κουρνιαχτό
πότε κιόλας γίναν φίλοι σου τα πάθη
αφού μέχρι πέρσι έπαιζες κρυφτό