Δέντρο στην κορυφογραμμή
Κραυγή της ανελέητης μοναξιάς
Γράφημα της απελπισίας

Όλα αυτά συμβαίνουν ταυτόχρονα και το δέντρο τα φωνάζει κι εγώ ξέρω
πως η εικόνα όλη δεν είναι παρά η προβολή της ψυχικής μας κατάρρευσης
κι εμείς μόνον είμαστε που βλέπουμε τον κόσμο μας με αυτόν τον τρόπο
κι εμείς μόνον είμαστε που κουβαλάμε τον σταυρό μας πάνω από τη γραμμή
του ορίζοντα

Χαίρε μικρό και απισχνασμένο κυπαρίσσι που σε
ρουφάει το κενό
Χαίρε λιγνέ κυπάρισσε των φαιών οργωμάτων
Χαίρε μικρέ φοβισμένε μας εαυτέ μπροστά από
τον καθρέφτη της φυσικής διαύγειας

Επειδή όλοι εδώ θα μαρτυρήσουμε ‒ τώρα