Η χαρά μου όλη μες στην κρύα πόλη
ένας καφές στην αποβάθρα, στο σταθμό,
οι στρατιώτες που μιλούν στο κινητό
κι οι φοιτητές με πρόσωπα ξενυχτισμένα.

Ένα χαμόγελο μου φάνηκε γνωστό,
τα περιστέρια να θυμίζουν τον Χριστό
και να με νοιάζονται με μάτια σαστισμένα
κι αυτά για μένα.

Έξω ψιλόβροχο κι αέρας μοναξιάς
κι εσύ σε κάποιο σπίτι να με αγαπάς
κι όλο το είναι σου να καίγεται για μένα,
μόνο για μένα.

Ένα χαμόγελο μου φάνηκε γνωστό,
τα περιστέρια να θυμίζουν τον Χριστό
και να με νοιάζονται με μάτια σαστισμένα
κι αυτά για μένα.

Η χαρά μου όλη, μες στην κρύα πόλη.