Εγώ τις νύχτες τραγουδώ της τρέλας μου τον ήχο
και τσαλακώνομαι ξανά στα μάτια σας μπροστά.
Ραγίζω με την μουσική ματώνω με τον στίχο
σαν να μιλάω στον Θεό σχεδόν ψιθυριστά.

Και όταν τελειώσει η βραδιά και σβήσουνε τα φώτα
στο καμαρίνι θα κλειστώ εγώ και η μοναξιά.
Και με την πλάτη θα σταθώ στην κλειδωμένη πόρτα
μες του τσιγάρου να χαθώ την πρώτη ρουφηξιά.

Εγώ τις νύχτες τραγουδώ για σένα και για μένα
για κάτι όνειρα παλιά, παλιά σακατεμένα.
Και αν είναι η αγάπη μας αυτή μια πόρνη ουτοπία
για μένα είναι η ζωή καψούρα και αλητεία.
Καψούρα και αλητεία,
καψούρα και αλητεία.

Εγώ τις νύχτες τραγουδώ και σας κοιτώ στα μάτια
έτσι να ονειρεύομαι ταξίδια μακρινά.
Και αν πίνω θάλασσες ποτά και γίνομαι κομμάτια
είναι που δεν με πήγανε οι δρόμοι πουθενά.

Εγώ τις νύχτες τραγουδώ για σένα και για μένα
για κάτι όνειρα παλιά, παλιά σακατεμένα.
Και αν είναι η αγάπη μας αυτή μια πόρνη ουτοπία
για μένα είναι η ζωή καψούρα και αλητεία.

Εγώ τις νύχτες τραγουδώ για σένα και για μένα
για κάτι όνειρα παλιά, παλιά σακατεμένα.
Και αν είναι η αγάπη μας αυτή μια πόρνη ουτοπία
για μένα είναι η ζωή καψούρα και αλητεία.
Καψούρα και αλητεία,
καψούρα και αλητεία.