Έτσι άξαφνα τον βρήκε το κακό
πρωί χαράματα σηκώθηκε απ’ το στρώμα
γύρισε στην ανατολή κοιτάξτε, είπε,
πίσω απ’ τον Υμηττό –στο βάθος–
θ’ ανατείλει μια καινούργια μέρα

σφύζοντας έβγαινε το φως
κύματα διαδοχικά απ’ το λαμπρό του πρόσωπο
τρέξαν οι πυροσβεστικές, ακαταμάχητος

και δεν τον ήθελε κανένας
όλοι τον έστελναν στον ουρανό.