Με την καρδιά μου λύπη γεμάτη
ξαναγυρίζω στο μονοπάτι
στο μονοπάτι το ρημαγμένο
που είναι τώρα χορταριασμένο
που είναι τώρα χορταριασμένο
κι απ' τους διαβάτες λησμονημένο

Όλα τριγύρω είναι θλιμμένα
γυμνά τα δέντρα και μαραμένα
πικρό φαρμάκι κλείνει το βλέμμα
όλα στον κόσμο είναι ένα ψέμα
και ψιθυρίζω απελπισμένα
ζω και υπάρχω μόνο για σένα

Καρδιά τον πόνο πως να τον σβήσεις
όταν ξυπνούνε οι αναμνήσεις
σε άλλα χρόνια ο νους μου τρέχει
πικρό το δάκρυ τα μάτια βρέχει
όταν ξυπνούνε οι αναμνήσεις
πληγή ανοίγουν, πως να την κλείσεις

Όλα τριγύρω είναι θλιμμένα
γυμνά τα δέντρα και μαραμένα
πικρό φαρμάκι κλείνει το βλέμμα
όλα στον κόσμο είναι ένα ψέμα
και ψιθυρίζω απελπισμένα
ζω και υπάρχω μόνο για σένα