Μαμά μου
είναι το χάος ουρανός και πάτωμά μου
σαν το ακατάστατο μικρό διαμέρισμά μου
σαν τη ζωή και τ’ όνειρό μου.
Μαμά μου
η μοναξιά μου είναι μέγα ζήτημά μου
στη γη δεν έπιασε κανένα ρίζωμά μου
γι’ αυτό με λένε και παιδί του δρόμου.

Μαμά μου
στα κανελόνια σου, σε κάθε σου μπισκότο
βρίσκω το νόημα του κόσμου ρε γαμώτο,
βρίσκω τη λύση μου σε κάθε αίνιγμά μου.
Πόσο μου έλειψε η αγάπη ρε γαμώτο
και να με λέει μια μαμά με τ’ όνομά μου.

Μαμά μου
φύσα κουράγιο στην καμένη την καρδιά μου,
παίξε τον ρόλο της μαμάς στα σινεμά μου
και στρώσε μου, να κοιμηθώ.
Μαμά μου
κάνε πως νοιάζεσαι για λίγες εβδομάδες
κι αγάπησέ με, όπως κάνουν οι μαμάδες
μ’ ένα παιδί αληθινό.
Κι ό,τι σου λείπει, θα στο δώσω
θα σε πληρώσω όσο κι όσο.

Μαμά μου
σιδέρωσέ μου το λευκό το φόρεμά μου
γιατί έχω έξοδο με κάποιο έλλειμμά μου
σε αδιέξοδα Σαββάτου.
Μαμά μου
εγώ δεν σ’ είχα ούτε καν στο πρόγραμμά μου
κι είν’ ολοφάνερο, αν δεις το μήνυμά μου
και τι δεν κάνω για ν’ ανήκω κάπου.

Μαμά μου
με κάθε έρωτα τα κάνω θάλασσά μου,
βλέπεις, δεν είχα για να σώζω την καρδιά μου
μια μάνα ίδια με στεριά.
Μαμά μου
μόλις εγκρίνουν για παιδί το αίτημά μου
θα έχει νόημα στη γη το πέρασμά μου.
όταν σε πρωτοπεί γιαγιά.
Κι άσ’ την να λέει την απάτη
γονιό σε κάνει η αγάπη.