Κι απόψε καίγομαι
και με τρελαίνουνε οι αναμνήσεις,
δικά σου πράγματα,
που μου φωνάζουνε δε θα γυρίσεις.

Πού να είσαι τέτοια ώρα,
που με κομματιάζουν όλα, πού;
Πού γυρνάς, κι εγώ πεθαίνω
σαν καρδιά σε σώμα ξένο, πού;

Κι απόψε πνίγομαι
κι απ’ το παράπονο και από την πίκρα.
Φριχτό μαρτύριο,
βασανιστήριο αυτή η νύχτα.

Πού να είσαι τέτοια ώρα,
που με κομματιάζουν όλα, πού;
Πού γυρνάς, κι εγώ πεθαίνω
σαν καρδιά σε σώμα ξένο, πού;