Μια πίκρα έχω στην καρδιά
που από καιρό φωλιάζει
και είσαι συ η αφορμή
που κάθε ώρα και στιγμή
η πίκρα μ΄ αγκαλιάζει

Ακόμα και το δάκρυ μου
κι αυτό πικρό κυλάει
και σαν φαρμάκι χύνεται
και στην καρδιά μου πάει

Και όμως είχα μια καρδιά
που ήταν σαν περιβόλι
μα κάτι λόγια σου πικρά
μου τη μαράναν την καρδιά
και με λυπούνται όλοι

Ακόμα και το δάκρυ μου
κι αυτό πικρό κυλάει
και σαν φαρμάκι χύνεται
και στην καρδιά μου πάει