Τη νύχτα έχω να μου κάνει συντροφιά
παρέα μόνη στη δική μου μοναξιά
μου λέει τόσα αυτή της νύχτας η σιωπή
ποτέ κανένα στόμα δε μου τα 'χε πει

Τη νύχτα πως μπορώ μες τα χέρια να κρατώ
κι ο ήλιος να μη βγει ποτέ πια στη γη
τη νύχτα πως μπορώ μες τα χέρια να κρατώ
κι ο ήλιος να μη βγει ποτέ πια στη γη

Η νύχτα, μόνο αυτή μου έμεινε πιστή
μα εγώ τη σιωπή της χάνω το πρωί
πως να κρατήσω αυτή τη νύχτα π' αγαπώ
και όμως έχω τόσα λόγια να της πω

Τη νύχτα πως μπορώ μες τα χέρια να κρατώ
κι ο ήλιος να μη βγει ποτέ πια στη γη
τη νύχτα πως μπορώ μες τα χέρια να κρατώ
κι ο ήλιος να μη βγει ποτέ πια στη γη