Κρύβουν σύννεφα τη μέρα
κι η ανάσα του αγέρα
την καρδιά μου παγώνει
καθώς πέφτει η σκοτεινιά

Μα κι αν κλάψω τι κερδίζω
μόνη πάλι θα βαδίζω
για να ψάχνω τον ήλιο
την αγάπη, ένα φίλο, τη ζωή, την ομορφιά

Τόσα δάκρυα για σένα
καρδιοχτύπια μου χαμένα
τώρα τίποτα δεν μένει
κι ούτε ξέρω γιατί ζω

Σε θέλω ακόμα και πονώ
και την αγάπη σου ζητώ
την περιμένω πια να δω και σ' αγαπώ

Δεν θέλω πια να σ' αγαπώ
γιατί η αγάπη με πονά
και την καρδιά μου δεν θα δώσω άλλη φορά