Ποιο καράβι μακριά σ' έχει πάρει
και ποια γη σε κρατά μυστικά
ποιον κοιτάς ουρανό σκοτεινό, μακρινό
σε ποια λες τρυφερά σ' αγαπώ

Αν ερχόσουν εσύ κάποια μέρα
η ζωή θα γελούσε ξανά
θα κοιτούσες δειλά τα λουλούδια ξερά
μια ζωή δίχως στάλα χαρά

Κοντά σου οι μέρες γεμάτες περνάνε
μακριά σου οι ελπίδες γερνάνε
μια λέξη δική σου μου φτάνει να ζήσω
ξανά, ξανά

Μια τρέλα, μια τρέλα, μια τρέλα
περιμένω να ζήσει ξανά
κι όμως ξέρω καλά, παραμύθια παλιά
γίναν όνειρα, χάδια, φιλιά

Μια τρέλα, μια τρέλα, μια τρέλα
περιμένω να ζήσει ξανά
κι όμως ξέρω καλά, παραμύθια παλιά
είναι τώρα για μένα εκείνα τα χρόνια
κλωνιά μαδημένα, θαμμένα στα χιόνια
μια τρέλα, μια τρέλα, αν μπορείς χαμογέλα καρδιά