Κάποια βραδιά καθώς γυρνούσα,
δυό μάτια γλυκά,
μες το σκοτάδι με κοιτάξαν,
μελαγχολικά.

Και μαγεμένος κρυφά αναρωτιέμαι,
γεμάτος πόθο και φλόγα στην καρδιά,
γιατί να κλαίν' αυτά τα μάτια,
μες την φεγγαροβραδιά.

Πες μου τι έχεις στην καρδιά σου
γλυκιά μου αγάπη
και τρέχουν ολόθερμα τα δάκρυα σου.

Πες μου γιατί είσαι λυπημένη
και η ματιά σου
τη σκέψη και νου σε άλλους κόσμους παίρνει.