Εκείνα που δεν είπαν κανενός
πες τα μου εσύ,
γίνε ουρανός, στάλα χρυσή.

Εκείνα που δεν είπες
πες τα εδώ πρώτη φορά
είναι γερός,
τέτοιος καιρός που μας χωρά.

Στο στήθος μου χτυπά σαν βροχή
του κόσμου η ομορφιά κι η ψυχή,
του φθινόπωρου η βροχή.

Κι αν στους ώμους βάζω λύκου προβιά
όταν κοιτάζω εσένα λιώνει η καρδιά.
Κι αν στους δρόμους λάθος τρέχει η ζωή
έχει η νύχτα μου φως ως το πρωί.

Εκείνα που δεν είπαν κανενός
πες τα μου εσύ
ωκεανός μ' ένα νησί
πες τα μου εσύ.