Απάνω μου σαν ακουμπάς
ξυπνάει μέσα μου ο Ζορμπάς
και φέρνω βόλτα τον καημό
να μην πλαντάξω

Κάνω τον πόνο μου χορό
γίνουμαι αγέρας και φτερό
γίνουμαι αγέρας και φτερό
στ' αστέρια να πετάξω

Μες στην καρδιά μου πυρκαγιά
βόηθα Χριστέ και Παναγιά
μες στην καρδιά μου πυρκαγιά
αργοφουντώνει

Κι απ' της καρδιάς μου τη φωτιά
του κόσμου καίγεται η ψευτιά
του κόσμου καίγεται η ψευτιά
κι η αλήθεια ξημερώνει

Μονάχα στη φτωχολογιά
θα βρεις φιλότιμα παιδιά
που 'χουνε μπέσα και καρδιά
καρδιά μεγάλη

Κι αν γεννηθήκαμε φτωχοί
έχουμε μέσα μας ψυχή
κάποτε θα σταθεί η βροχή
θα βγει ο ήλιος πάλι