Θα κρατώ τα βράδια
σαν ανοιχτά κελιά στη μνήμη να περνάς,
τα παιδιά θα στρώνουνε τα βάγια,
τα λευκά τα κρίνα θα φοράς.

Είχες μάτια, μάτια λαμπάδες
πήρες μια σκάλα Μεγάλη Εβδομάδα και πήγες ψηλά.
Άδειες περνάνε όλες οι άλλες
πόσες χιλιάδες μικρές εβδομάδες να ζω χωριστά.

Θα σε θυμάμαι, μάτια λαμπάδες
πήρες μια σκάλα Μεγάλη Εβδομάδα και πήγες ψηλά.
Άδειες περνάνε όλες οι άλλες
πόσες χιλιάδες μικρές εβδομάδες να ζω χωριστά.

Σε χρυσό βαγγέλιο
έχω τάματα σου πάνω τα φιλιά,
ξενυχτώ και τ’ άσπρο σου το γέλιο
απ’ τ’ ανοιχτό παράθυρο περνά.