Σκέψου, σε λίγο πλησιάζει η γιορτή μας,
επέτειος, σημάδι στη ζωή μας,
η ανταμοιβή μας, μοιάζει σαν όνειρο.
Σκέψου, τα πρώτα μας λογάκια και τα αστεία,
σε έδιωχνα, θυμάμαι, με μανία,
τι ιστορία, μοιάζει σαν όνειρο.

Κι όμως είσαι εδώ στα αλήθεια,
λες και τόσα παραμύθια
συναντήθηκαν στην πράξη
τίποτα ας μην αλλάξει.
Μήνες, χρόνια, σκόρπια φύλλα,
μέσα μου σαν αίμα κύλα
κι άλλη φόβου ανατριχίλα,
κράτα με σφιχτά.
Χρόνια πολλά
ήσουν το ανέφικτο κι είσαι εδώ.

Σκέψου, σ’ αγάπησα σχεδόν μόλις σε είδα,
ποια σε έφερε μπροστά μου καταιγίδα,
σαν μια ελπίδα, μοιάζει σαν όνειρο.

Κι όμως είσαι εδώ στα αλήθεια,
λες και τόσα παραμύθια
συναντήθηκαν στην πράξη
τίποτα ας μην αλλάξει.
Μήνες, χρόνια, σκόρπια φύλλα,
μέσα μου σαν αίμα κύλα
κι άλλη φόβου ανατριχίλα,
κράτα με σφιχτά.
Χρόνια πολλά
ήσουν το ανέφικτο κι είσαι εδώ.

Χρόνια πολλά
κι άλλη μια επέτειο.