Εαυτέ μου σ' έχασα,
μες τον κόσμο ξέχασα
την αλήθεια μου να πω
μην τυχόν και πληγωθώ.

Τόσα χρόνια μόνος μου
σε όλα μέσα ο πόνος μου
το χαμόγελο φορώ για να δεις,
για να δεις πως σ' αγαπώ.

Που είναι το παιδί, που είναι το γιατί,
πως θα το πάρω απ' την αρχή,
να βρω ποιος είμαι τελικά
χωρίς τον φόβο που μιλά.

Σπάσε τον τοίχο της σιωπής
μες στα συντρίμμια θα με βρεις,
τώρα μπορώ να σηκωθώ
με όλα αυτά που σου χρωστώ

Τόσα χρόνια μόνος μου
σε όλα μέσα ο πόνος μου
το χαμόγελο φορώ για να δεις,
για να δεις πως σ' αγαπώ.

Που είναι το παιδί, που χάθηκε η φωνή
στάχτη να γίνει η ντροπή,
πες μου, πώς θ' αγαπήσω τις πληγές
πώς θα αποδράσουν οι ενοχές.

Που είναι το παιδί, που είναι το γιατί,
πως θα το πάρω απ' την αρχή.
Που είναι το παιδί, που είναι το γιατί,
πως θα το πάρω απ' την αρχή
να δουν ποιος είμαι τελικά
χωρίς τον φόβο που μιλά.