Εξήντα ραφτάδες ράβουνε
της Μάρως το φουστάνι
νυφούλα να το βάνει

Κι ένα μικρό ραφτόπουλο
ράβει συλλογισμένο
και λέει το καημένο

Από μικρό κι ανήλικο
στης Μάρως μου τα χείλη
έσπερνα καριοφίλι

Μα τώρα που εφύτρωσε
σ' άλλονε το χαρίζει
κι εμένα βασανίζει

Μάρω μου κι αν μ' αρνήθηκες
εγώ θα περιμένω
ανύπαντρος θα μένω