Καθώς σε βλέπω να κρατάς σφιχτά στην αγκαλιά σου
αυτό το ξύλινο κορμί που έγινε η σκιά σου.
Ζηλεύω και παρανοώ τα χέρια σου όταν βλέπω
να το λατρεύουν σαν Θεό και εγώ να το επιτρέπω.

Να του μιλάς, να τραγουδάς κι αυτό να αναστενάζει
κι από ένα ξύλινο κορμί γυναίκα σου να μοιάζει.
Να πίνει τα τσιγάρα σου μόνο η τρελή κιθάρα σου.

Να 'χε χορδές το σώμα μου κι άρωμα του σφενδάμου
να σε γλεντάει τις βραδιές, να σε κρατάει κοντά μου.
Και να σε κάνει να τα λες σε μένανε ψυχή μου
μια να γελάς και μια να κλαις, μια να 'σαι η προσευχή μου.

Να μου μιλάς, να τραγουδάς κι εγώ να αναστενάζω
κι από ένα ξύλινο κορμί γυναίκα σου να μοιάζω.
Να πίνω τα τσιγάρα σου σαν την τρελή κιθάρα σου.